KLM’er Henriette Olthof-Timmer: “Het ‘blauwe gevoel’ maakt werken bij de KLM voor mij bijzonder”
KLM bestaat deze week 100 jaar, De Unie feliciteert alle KLM-medewerkers met dit prachtige jubileum. De afgelopen weken gebeurde er veel rondom KLM, en vonden er veel discussies en gesprekken plaats. Nu leggen we de focus op het 100-jarig bestaan. En wij vieren dat natuurlijk graag met jullie mee.
Deze week delen we drie KLM-verhalen van (oud-)collega’s. Ieder met een eigen verhaal en bijzondere herinneringen, maar allemaal even trots op hun werk(gever). Allemaal hebben ze een blauw hart. In deze Voorbijgevlogen: Henriette Olthof, Terminal Officer.
Henriette Olthof-Timmer
Functie: Terminal Officer
24 jaar werkzaam bij KLM
‘Eigenlijk ben ik per ongeluk terechtgekomen bij KLM. Toen ik 24 jaar geleden op zoek was naar een parttimebaan omdat mijn man en ik graag kinderen wilden, had ik nooit gedacht dat ik toen een keuze zou maken waar ik tot op de dag van vandaag nog steeds heel blij mee ben. Ik begon, zoals iedereen bij Passage, als Service Agent. Na 3 jaar kon ik solliciteren voor Terminal Officer, de functie die ik nog steeds bekleed. Ik heb nooit meer verder willen solliciteren omdat ik nog steeds word uitgedaagd in, volgens mij, de allerleukste functie binnen Passage!
Voorbijgevlogen, herinneringen en bijzondere momenten
Mooie herinneringen zijn er voortdurend gemaakt in die 24 jaar, maar de meest indrukwekkende zijn toch wel de weken na 11 september 2001. Waar passagiers normaal boos, teleurgesteld en veeleisend zijn bij verstoringen, was nu iedereen kalm, verdrietig en dankbaar voor de hulp die wél geboden werd. Er was achter de douane een soort dorp ontstaan, met enkelingen en gezinnen die vastzaten en dag in dag uit in hoop afwachtten of er nieuws was uit New York. Het was moeilijk loslaten na 4 dagen en nachten te hebben gewerkt, omdat de band die je opbouwt met passagiers en collega’s heel bijzonder is.
De organisatie is de laatste jaren groter en onpersoonlijker geworden. Het was vroeger toch een soort van gezellig, omdat er kleine clubjes waren en je daardoor iedereen kende. Tegenwoordig zijn er veel wisselende flexers, uitzendkrachten en stagiaires, daar bouw je moeilijk een band mee op.
“De gouden tijden zijn wel voorbij”
De arbeidsvoorwaarden bij de KLM zijn nog steeds goed. De duimschroeven worden wel steeds iets meer aangedraaid, hetzelfde werk moet met minder mensen en steeds sneller. Dit veroorzaakt bij sommige collega’s weleens stress. De gouden tijden zijn wel voorbij, dat is logisch vanwege de moordende concurrentie. Harder werken hoort daar ook bij, maar daar krijg je bij de KLM ook veel voor terug! Zo zijn de deeltijd-mogelijkheden groot en ook kun je kiezen voor meer uitdaging door deel te nemen aan projecten. En dan die ene secundaire arbeidsvoorwaarde, het IPB’en; daar wordt mijn hele gezin erg blij van!
Soms is het jammer te zien dat verschillende afdelingen binnen de KLM steeds meer op een eilandje zijn gaan werken en dat er stakingen zijn. Hier is Passage meestal de dupe van. Dat is namelijk de afdeling die met boze of teleurgestelde passagiers moet dealen. Maar wat bij mij, en gelukkig velen met mij, overheerst, is het “blauwe gevoel”. Alle afdelingen hebben hetzelfde doel: tevreden en blije passagiers! Dat maakt werken bij de KLM voor mij bijzonder.’
